Instytucje Wspólnot Europejskich

Wspólnoty Europejskie (Wspólnota Europejska, Europejska Wspólnota Węgla i Stali, Europejska Wspólnota Energii Atomowej) mają wspólne instytucje podkreślające ich unijny charakter, co zdecydowanie odróżnia je od innych organizacji międzynarodowych. Pierwsza unifikacja instytucji europejskich nastąpiła w wyniku podpisania Traktatów Rzymskich, kiedy to powstały EWG (obecnie Wspólnota Europejska) i Euroatom. Traktaty przewidywały utworzenie dla trzech wspólnot (z istniejącą już wówczas EWWiS) wspólnego organu parlamentarnego (Europejskie Zgromadzenie Parlamentarne, później Parlament Europejski) oraz sądowniczego (Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich). Dalsze uwspólnienie nastąpiło po podpisaniu w 1965 r. układów o fuzji przewidujących uwspólnienie pozostałych instytucji Wspólnot. Scalono Rady Ministrów Wspólnot i utworzono Komisję Europejską z Komisji EWG i Euroatomu oraz Wysokiej Władzy EWWiS. Instytucje Wspólnot to: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Parlament Europejski, Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, Trybunał Rewidentów Księgowych. Organy pomocnicze to: Komitet Ekonomiczno Społeczny (Euratom), Komitet Regionów (Wspólnota Europejska), Komitet Doradczy (EWWiS). Nieformalnym organem, o którym mowa jest dopiero w traktacie z Maastricht (1991), jest Rada Europejska stojąca powyżej Wspólnot, bo wyznaczająca strategiczne kierunki rozwoju UE. Władze legislacyjną pełni Rada Unii Europejskiej (Rada Ministrów) z udziałem Komisji (inicjatywa ustawodawcza) i Parlamentu (współdecydowanie i konsultacja). Władzę wykonawczą pod kontrolą Rady Unii Europejskiej pełni Komisja Europejska.