Iluzja podatkowa - tax illusion
złudne przekonanie, że wzrost opodatkowania przyniesie zamierzone skutki finansowe. Iluzja ta bierze się stąd, że decydenci w sprawach podatkowych skłonni są zapominać, iż jak to zauważył T. Laffer – istnieją przynajmniej dwie różne stopy opodatkowania, których zastosowanie przyniesie budżetowi takie same wpływy. Są to zerowa i stuprocentowa stopa opodatkowania.
Wysoka stopa opodatkowania zniechęca do inwestowania w ,,przyszłość” i rozwój produkcji (a tym samym wzrostu zatrudnienia i siły nabywczej), skłania do maksymalizacji dochodów bieżących i rozwijania przedsiębiorczości obronnej (,,ucieczki przed fiskusem”), wskutek czego narasta fala oszustw podatkowych, maleje skala działalności gospodarczej i wielkość rejestrowanych dochodów, a tym samym wielkość wpływów do budżetu.
Wysokie opodatkowanie powoduje ponadto ograniczone możliwości wynegocjowania wielkich płatności od ,,wielkich” podatników i skoncentrowanie uwagi na podatnikach małych, co sprawia, że efektywne obciążenia fiskalne dotyczą głównie osób ekonomicznie i politycznie najsłabszych (np. sfera budżetowa, emeryci itp.).
[J. Penc]
Zobacz również:
krzywa Laffera
|